Toen ik eind maart via de sociale media berichtjes zag verschijnen over een op handen zijnde massaal kussengevecht dacht ik in eerste instantie aan een goeie 1 april grap. Bleek niet zo zijn, ze  hadden het al eerder geflikt, en daar waren foto’s van. Hoewel je met foto’s natuurlijk net zo goed kan manipuleren zag het er toch wel ”serieus” uit. Het bericht bedoel ik, het gevecht op zich leek mij de grootst mogelijke waanzin. Dus, ik ben maar eens gaan kijken op die bewuste zaterdagmiddag op het plein onder onze mooie Domtoren. Het was prachtig weer en toen ik aan kwam fietsen zag ik al dat het goed was. Prachtige, uitzinnige en vooral kleurrijke types vulden beetje bij beetje het plein. Ze sleepten allemaal één of zelfs meerdere kussens mee, klaar voor de strijd. Ik werd er blij van. De kussenvechters in spé , sommige uitgedost in de meest uitzinnige creaties, werden opgezweept door een DJ-achtig type met een veel te grote bos krullen met blauwe blinkende zonnebrilglazen. En toen ging het los, prachtig was het. Al snel leek het alsof ik in een sneeuwstorm van donsveertjes terecht was gekomen, en mijzelf manouvrerend door de eerste ring van fighters ben ik gaan schieten met mijn 50mm prime lens.

Vijfentwintighonderd min of meer volwassen mensen, helemaal los, op een zonnige lentedag op één van de fraaiste plekken van mijn mooie stad. En ik mocht het weer vastleggen (net als vele collega fotografen overigens:-)
Een impressie.